- чархушт
- [چرخشت]зарф ё ҳавзи махсусе, ки дар он ангурро фушурда обашро мегиранд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
чархушт
Смотреть что такое "чархушт" в других словарях:
испор — [اسپار] 1. асбоби заминронии чӯбӣ, ки ба юғи ҷуфти гов мебанданд, омоч, сипор 2. зарфе ё ҳавзчае, ки дар он ангурро фишурда шираашро мегиранд, чархушт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ток — I [تاک] дарахти ангур ◊ ток фурӯхтану чархушт харидан чизи асосиро дода, чизеро, ки бе он чизи асосӣ ба кор намеравад, гирифтан; ток аз сояву аз ҳамсоя метарсад (мақ.) ток ҷои васеи офтобрасро мехоҳад II [تاک] рафчаи девори хона барои гузоштани… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чарас — I [چرس] кит. зарф ё ҳавзест, ки дар он ангур рехта бо пой фишоранд, то шираи он ҷудо гардад, чархушт, чархуст, чурух II [چرس] кит. чарогоҳ, чарогоҳи чорпоён, мартаъ III [چرس] кит 1. банд, зиндон, маҳбас 2. шиканҷа, озор, азобу машаққат IV … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
чорхишт — [چارخشت] охури аз санг ё хишт сохташуда, ки дар он ангурро зер карда, шираашро мегиранд, чархушт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
